معرفی رشته مهندسی برق

مهندسی برق (Electrical Engineering) رشته‌ای مهندسی است که به مطالعه، طراحی و کاربرد تجهیزات، دستگاه‌ها و سیستم‌هایی که از برق، الکترونیک و مغناطیس استفاده می کنند، می پردازد. این امر در نیمه دوم قرن نوزدهم پس از تجاری سازی تلگراف برقی، تلفن و تولید، توزیع و استفاده از برق، به عنوان شغل قابل شناسایی به وجود آمد. مهندسی برق اکنون به طیف گسترده ای از رشته های مختلف تقسیم شده است، از جمله مهندسی کامپیوتر، مهندسی سیستم، مهندسی نیرو، ارتباطات از راه دور، مهندسی فرکانس رادیویی، پردازش سیگنال، ابزار دقیق، الکترونیک و اپتیک و فوتونیک. بسیاری از این رشته‌ها با شاخه‌های دیگر مهندسی همپوشانی دارند و شامل تعداد زیادی از تخصص ها از جمله مهندسی سخت افزار، الکترونیک قدرت، الکترومغناطیسی و امواج، مهندسی مایکروویو، فناوری نانو، الکتروشیمی، انرژی های تجدید پذیر، مکاترونیک و علم مواد الکتریکی می شوند. مهندسان برق به طور معمول دارای مدرک مهندسی برق یا مهندسی الکترونیک هستند. مهندسان ممکن است دارای گواهینامه حرفه‌ای باشند و اعضای یک نهاد حرفه‌ای یا یک سازمان استاندارد بین المللی باشند. این موارد شامل کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC)، انستیتوی مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) و موسسه مهندسی و فناوری (IET) (IEE سابق) است. مهندسان برق در طیف وسیعی از صنایع کار می کنند و مهارت های مورد نیاز نیز متغیر است. این موارد از تئوری مدار گرفته تا مهارت های مدیریتی یک مدیر پروژه را شامل می شود. ابزارها و تجهیزات مورد نیاز یک مهندس فردی نیز به همین ترتیب متغیر هستند، از یک ولت متر ساده گرفته تا نرم افزار پیچیده طراحی و ساخت.