معرفی رشته علوم مهندسی

علوم مهندسی شاخه‌ای علمی‌ و بین ‌رشته ‌ایست که هدف آن توسعه پایه‌های نظری برای تحلیل پدیده‌های علمی ‌و کاربردهای مهندسی آنها، آینده ‌پژوهی در فناوری و انتقال فناوری‌های قدیمی ‌به نو است.
امروزه با پیشرفت روز افزون علم در جهان موقعیت‌های شغلی و تحصیلی تا حد زیادی از فضای تک رشته‌ای خارج شده و به سوی بین رشته‌ای حرکت می‌کند. هدف اصلی این رشته آن است که دانشجویان بتوانند از فضای یک رشته خاص خارج شوند و با دید باز رشته مورد نظر را انتخاب کنند و در عین تحصیل در رشته مورد نظر از سایر رشته‌های مرتبط نیز دانش‌های مورد نیاز را فراگیرند.یک کارشناس علوم مهندسی باید بتواند مانند یک دانشمند کنجکاوی، تفکر عمیق، انتقادی و قدرت مشاهده را جهت اکتشافات جدید مورد استفاده قرار داده و در عین حال به مثابه مهندسان خلاقیت، قابلیت‌های فنی و مهارت‌های حل مسئله را در جهت پیشرفت جامعه به‌کار برد. مهندسان تربیت یافته این رشته قادرند با برخورداری از دانش علوم پایه قوی و درک عمیق از فنون و روش‌های مهندسی امر هدایت و اجرای پژوهشهای صنعتی بین رشته‌ای را عهده‌دار شوند. در کنار به‌کارگیری مهندسان این رشته در بخش R&D صنایع، امکان ادامه تحصیل آن‌ها در رشته‌های سنتی مهندسی، به علت ماهیت چند رشته‌ای بودن آن فراهم است. امکان کار در چند دیسیپلین مهندسی در بازار کار رقابتی امروز از توانایی‌های برتر دانش آموختگان این رشته خواهد بود.
علوم مهندسی رشته‌ای میان رشته‌ای است که در اکثر دانشگاه‌های جهان به عنوان یک هسته مرکزی رشته‌های مهندسی مطرح شده‌است. دانشجویان این رشته پس از مدت دو ترم می‌توانند به یکی از گرایش‌های مورد علاقه خود وارد شوند. در واقع دانشجویان این رشته در ابتدای ورود نیاز به انتخاب رشته ندارند و فرصت بیشتری برای این کار دارند. اولین ورودی وپذیرش این رشته در ایران در سال ۱۳۸۷ بود. این رشته به پیشنهاد دکتر دارا معظمی پس از طی فرآیندهای خود به تصویب رسید. در واقع دکتر معظمی را می‌توان پدر این رشته دانست.
در ایران متأسفانه ارتباط این رشته با علوم انسانی، هنر، پزشکی و دیگر رشته‌ها هنوز برقرار نشده‌ است در حالی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی شاخه‌هایی از این رشته وجود دارند و به مباحثی مربوط می‌شوند که در ایران کاملا از مهندسی جدا شده‌اند.
پس از آنکه این رشته فعالیت خود را در دانشکده فنی دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی آغاز بکار نمود؛ دانشگاه‌های دانشکده فنی شرق دانشگاه گیلان، اردکان، فنی و مهندسی بویین زهرا، سلمان فارسی کازرون، صنعتی سیرجان و صنعتی کرمانشاه نیز این رشته را دایر کردند.
در علوم مهندسی دانشجویان پس از گذراندن ۲ ترم در دانشکده فنی و پاس کردن درس‌های پایه، انتخاب خوشه می‌کنند. به این شکل که هر دانشجو اولویت‌های خود را مشخص می‌کند سپس بر اساس معدل کسب شده در این دو ترم و ظرفیت‌های دانشکده برای هر خوشه، خوشه فرد مشخص می‌شود. پس از مشخص شدن خوشه درس‌های تخصصی خوشه در دانشکده مربوطه گذرانده می‌شود.
اگر دانشجویی معدل دو ترم اول خود بالای ۱۷ باشد، می‌تواند بدون محدودیت هر خوشه‌ای که مد نظرش می‌باشد را انتخاب کند.

خوشه‌های فعال علوم مهندسی به شرح زیر است:
۱- مهندسی علم مواد (متالورژی)
۲- مهندسی مکانیک، حرارت و سیالات
۳- مهندسی مکانیک، طراحی کاربردی(جامدات)
۴- مهندسی برق، مخابرات
۵- مهندسی برق، الکترونیک
۶- مهندسی عمران، مکانیک سازه
۷- مهندسی شیمی، فرآیند
۸- مهندسی صنایع، بهینه سازی
۹- مهندسی کامپیوتر، نرم افزار